Η Ηρωική πόλη της Νάουσας ή αλλιώς το '' Μαντσεστερ τον Βαλκανίων '' όπως ήταν το τοπωνύμιο της για πολλά χρόνια, αποτέλεσε ίσως την μοναδική Βιομηχανική ανεπτυγμένη πόλη της Βόρειας Ελλάδας. Μετά την Βιομηχανική επανάσταση και κατά το ΄Β μισό του 19ου Αιώνα η Νάουσα αρχίζει να αξιοποιεί την υδραυλική δύναμη του ποταμού ''Αράπιτσα'' και η μέχρι τότε παραγωγική δραστηριότητα περνά από το Βιοτεχνικό-Χειρονακτικό επίπεδο σε αυτό της σύγχρονης βιομηχανίας. Η εκκίνηση πραγματοποιείται με την ίδρυση του Νηματουργίου ''Λόγγου Κύρτση και Τουρπάλη '' το 1874 και γιγαντώνεται με την εισαγωγή της οικογένειας Λαναρά στον επιχειρηματικό στίβο της πόλης. Τα επόμενα χρόονια ιδρύονται πλήθος μεγάλων Βιομηχανιών (Εριουργία, Σχοινοποιία, Νηματουργία κ.τ.λ.) τα οποία δημιουργούν μια βιομηχανική ζώνη η οποία αναπτύσεται εκατέρωθεν του ποταμού ''Αράπιτσα''. Η επιχειρηματική αυτή δραστηριότητα δημιουργεί την αστική τάξη της πόλης, η οποία μέσα από μια σειρά εσωτερικών μεταβολών και επιγαμιών εδρεώνεται και ακμάζει. Το μοναδικό αυτό επιχειρηματικό φαινόμενο παρουσίασε μια αύξουσα πορεία μέχρι και τη δεκαετία του 1980. Τα επόμενα χρόνια οι μεγάλες βιομηχανικές μονάδες αρχίζουν σιγά σιγά να παρακμάζουν και να κλείνουν, αφαιρώντας την άλλοτε αίγλη που είχαν προσφέρει στην πόλη της Νάουσας. Σήμερα τα βιομηχανικά αυτά συγκροτήματα αποτελούν ίσως τα σπουδαιότερα εναπομείναντα ιστορικά τεκμήρια της νεώτερης ιστορίας της πόλης.Η επανένταξη τους στον ζωτικό ιστό της πόλης μέσα από διάφορες  σύγχρονές χρήσεις αποτελεί κοινό όραμα της κοινωνίας της Νάουσας.