Περίπου το 1884 ιδρύεται στην Νάουσα το κεραμοποιείο ‘’Σμέρνου- Τουρπάλη-Πετρίδη’’ και εισάγεται έτσι ένα νέο υλικό δόμησης, το τούβλο. Το κεραμοποιείο βρισκόταν δίπλα από τον ποταμό ‘’Αράπιτσα’’ πάνω ακριβώς από το νεοϊδρυθέντα εριουργείο ‘’Λαναρά-Κύρτση και Σια’’. Κατασκεύαζε αποκλειστικά συμπαγή τούβλα και κεραμίδια βυζαντινού τύπου. Το 1905 έγινε εταιρία με κύριους μετόχους τους αδελφούς Σμέρνου- Πετρίδη και Τουρπάλη. Το 1924 αποχώρησε ο Σμέρνος από μέτοχος και έτσι απέμειναν ο Πετρίδης, με ποσοστό 60% και ο Τουρπάλης με ποσοστό 40%. Το εργοστάσιο είχε δυνατότητα παραγωγής 4.5000 κεραμιδιών γαλλικού τύπου πλέον, και 10.000 τούβλων. Απασχολούσε ενενήντα εργάτες και πέντε υπαλλήλους. Η εταιρία  σταμάτησε την λειτουργία το 1942  λόγω των κακών  συνθηκών που επικρατούσαν κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Παρόλα αυτά ξανά λειτούργησε το 1945, αφού νοικιάστηκε από τον Γρηγόρη Λαναρα, και στην συνέχεια διαδοχικά, από τον Νιτσιώτα, Βουλουζίδη και Χρυσοχόου ως το 1962 όποτε και έκλεισε οριστικά.